anahtar 2...
Bir posta kutusu, iki okul dolabı, bir ev, bir apartman dış kapı anahtarı...
hepsini birbirine bağlayan halkalar...
basit bir anahtarlık...
yani bir çocuğu cezbedecek fazla bir albenisi yok...
Alttaki yazılarda (bakınız: adsl, anahtar, italyanca) anlatmıştım derslerine girdiğim her tenefüste
bıkıp usanmadan bana anahtarı getiren öğrencim.
bugün yine onların sınıftayım. Mevsimleri ayları öğreniyoruz... ben ayları sayıyorum, o elinde anahtarlar yanındaki arkadaşına "Bunlar benim annemin anahtarları... annemin... annemin" deyip gülüyor..
Toparlayıp devam etmeye çalıştım ama zordu ...
düşününce üzerine karar veremedim: beni annesinin yerine mi koyuyor
yoksa hayali annesinin, hayali evinin anahtarlarını elinde tuttuğunu mu hayal ediyor??? Her ikisi de fena... birincisi ağır, ikincisi de insanın canını acıtıyor...
ritüel değişmedi
her iki teneffüs de getirildi anahtar...
ikincisinde minik el uzattığm avucumu kavradı diğer eliyle de anahtarı avcuma bıraktı...
anahtar...
anladım şimdi...
-----------
december- january- february are winter months....
winter is cold and snowy....
posted by ÖZLEM at 4:04 ÖS
4 Comments:
nasıl anlatılır?yürek burkuntusu,boğazın düğümlenmesi,için sızlanması...
o dokunmalar,o bakışmalar,anlatılır mı gerçekten?
o anı tam olarak yazabilecek bir kalem var mı?o hissi verebilecek?
neden bazı çocuklar,çocuk olamıyorlar?sorular,sorular...cevaplar nerede?sıcacık yüreği ile cevap aramaya çalışan genç bir öğretmen...kalbe dokunmayı başarabiliyorsun ya...dokunuşun,bakışın anlamını biliyorsun ya...ben sana ne deyim?yok söz bitti....
hayat bazen bazılarına karşı çok acımasız olabiliyor.helede masum çocuklarımıza.onların yuvada sevgiden başka hiç bir eksikleri olmadığını düşünüyorum.giyim,yemek,yatak,gezi,imkanlar...ama sevgi...
çevreden bizler ne kadar gösteriyoruz sevgimizi?
malatyada patlayan bomba olmasaydı kaç kişinin haberi olur vicdanı sızlardı..
hep bunlar sorular sorular...
biz dün akşam blog kardeşliği toplantımızı yaptıp boyut ve ekince ile..dilerim bir gün hep birlikte toplanır tanışır tartışırız konuları..sevgilerle..
öyle gerçekten...
herşeyleri var
en ihtiyacı oldukları yok..
onu da böyle hayal ediyorlar işte...
başka türlü yaşanmıyor...
bir anne bir saatini ayırsa bu çocuklara her gün neler değişir aslında hayatlarında...
söylenecek söz çok
Sitenize ilk kez giriyorum.Ekinceye yaptığınız yorum çekti beni buraya.Öğrencinize gösterdiğiniz anlayış çok duygulandırdı beni.Mutlu yıllar,sevgiler...
Yorum Gönder
<< Home